πινατυπία

η, Ν

μέθοδος φωτογραφικής εκτύπωσης που στηρίζεται στην ιδιότητα ορισμένων μορφών διχρωματικής ζελατίνης να απορροφούν νερό και να διογκώνονται σε βαθμό ανάλογο με την ένταση τού φωτός που τίς προσβάλλει.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pinatype < pina- (ανώμαλη μορφή τού pinak- < πίναξ, -ακος) + -τυπία (< -τύπος < τύπος)].